Το κλειδί της εμπιστοσύνης στους ανθρώπους το έχασα μαζί σου.
Της Φένιας Μαθιού.
Ψάχνω μέρες να βρω το κλειδί και δεν μπορώ, δυσκολεύομαι.
Την τελευταία φορά που το είδα ήμουν μαζί σου, από εκείνη την μέρα δεν το έχω ξαναδεί.
Έχω ψάξει παντού.
Είναι σημαντικό για μένα να το βρω και ψάχνω απεγνωσμένα σε ντουλάπες, στα σκισμένα μου τζιν και σε συρτάρια και καθώς το ψάχνω πέφτω σε ένα τετράδιο που συνήθιζα κάποτε να γράφω. Έχω γράψει και για σένα.
Συγκεκριμένα γράφω πόσο ενθουσιασμένη ήμουν με τον υπευθυνότητά σου σαν άντρας, τις απίστευτες αγκαλιές που μου χάριζες και την ηρεμία που πρόσφερες.
Ναι είχα γράψει ηρεμία και άλλα τόσα καλά πράγματα για σένα που στην τελική δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Πιάνω το μπουκάλι με το κρασί, κάθομαι στο πάτωμα και ανάβω ένα τσιγάρο.
Ξεφυλλίζω το τετράδιο διαβάζοντας για την αυταπάτη που είχα για το ποιος είσαι και το τι θέλεις. Με πιάνουν γέλια, υστερικά γέλια και νευριάζω με τον εαυτό μου που έπεσα θύμα της μυστήριας γοητείας σου.
Μπαρούφες, μπαρούφες σαν και αυτές που με τάιζες.
Πέρασε ώρα και θυμήθηκα τον αρχικό μου σκοπό, να βρω το κλειδί μου.
Ίσως να το ξέχασα σε κάποιο δωμάτιο από αυτά που συνήθως πηγαίναμε για να σε δω, για να καταφέρω να κοιμηθώ μαζί σου, στην αγκαλιά σου.
Ίσως να το ξέχασα στο αυτοκίνητο σου την μέρα που προσπαθούσα απεγνωσμένα να με συγχωρέσεις για κάτι που δεν είχα κάνει καν και να μου δώσεις μια ευκαιρία και ένα εισιτήριο για το τίποτα.
Είμαι σίγουρη πως το ξέχασα ενώ ήμουν κάπου μαζί σου.
Βλέπεις συνήθιζα να χάνω πράγματα όταν ήμουν μαζί σου όπως τον ευατό μου.Δεν θέλω καν να μπω στον κόπο να σε ρωτήσω μήπως ξέρεις που είναι γιατί πολύ απλά δεν θέλω ούτε να σε ξανακούσω και δυστυχώς αδύνατον ούτε να σε ξαναδώ.
Ούτως ή άλλως εσύ ποτέ δε θα το παρατηρούσες.
Εσύ παρατηρούσες άλλα πράγματα όπως τα λάθη μου και το πόσο άγαρμπη είμαι σε κάποια θέματα, κύριε τέλειε.
Είναι το κλειδί της εμπιστοσύνης μου προς τους ανθρώπους και το έχασα κάπου μαζί σου.
Θα το έχεις εσύ και ας μην το ξέρεις αλλά εγώ θα το θυμάμαι και θα μου γίνει μάθημα να προσέχω περισσότερο τα κλειδιά μου και ειδικά με ποιους είμαι όταν τα κουβαλάω και τα αφήνω κάπου. Τέτοια κλειδιά δεν πρέπει να χάνονται και άμα τύχει να χαθούν θα πρέπει να πέσουν στα σωστά χέρια ώστε είτε να στα επιστρέψουν είτε να τα προσέχουν.
Μάντεψε! Δεν ανήκεις σε καμία από τις δυο κατηγορίες για αυτό σήμερα θα θρηνήσω τα κλειδιά μου και τη σημασία που είχαν για μένα όπως και τη σημασία που κάποτε είχες ΕΣΥ για μένα.
Απ’ ότι φαίνεται και οι δυο σημασίες μαζί με το κλειδί χάθηκαν.
Αντίο λοιπόν.
loading...