Ένας μπαμπάς, δύο μαμάδες, τρείς συγκλονιστικές ιστορίες!!
Οι τρείς ιστορίες μονογονέων, που ακολουθούν, είναι χαρακτηριστικές. Αξίζει να τις διαβάσεις και να τις σχολιάσεις!
Με άφησε για μια άλλη και όταν έμαθε ότι έχω σχέση, σταμάτησε να δίνει διατροφή
Μας έδωσε το σπίτι του να μένουμε για να μην αλλάξουν περιβάλλον τα παιδιά και ήταν πάντα συνεπής στις οικονομικές του υποχρεώσεις και στην επικοινωνία του με τα παιδιά. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να ανοίξω κι εγώ τα φτερά μου και να κάνω δεσμό με έναν άλλον άνθρωπο. Μόλις το έμαθε αυτό, σταμάτησε να δίνει διατροφή κι έτσι μπλέξαμε στα δικαστήρια.
Με συναίνεση ορίστηκε το ποσό και τώρα σχεδόν μετά από ένα χρόνο, καλούμαι πάλι να τον κυνηγήσω δικαστικώς γιατί ούτε χρήματα δίνει ούτε επικοινωνεί με τα παιδιά του τα οποία είναι πλέον 16 ετών, οι ανάγκες τους πολύ περισσότερες κι εγώ μια γυναίκα που με 450 ευρώ προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Το παράπονό μου;
Δεν υπάρχει πιο άσχημο πράγμα, με τον άνθρωπο που έχεις ήδη δύο παιδιά, να μην μπορείς να συνεννοηθείς σε σχέση με αυτά. Τα παιδιά είναι δικά ΜΑΣ όχι μόνο του ενός…
Ευγενία
Οι κόρες μου έδιωξαν τον πατέρα τους και κλαίγοντας μου ζήτησαν να μην τον ξαναδούν
Μόλις χωρίσαμε ήθελα να κρατήσω μία ισορροπία ανάμεσα σε εμένα τα παιδιά μου και εκείνον παρότι είχαμε τραβήξει τα πάνδεινα. Εξαφανίστηκε σχεδόν αμέσως από την ζωή μας χωρίς καμία επικοινωνία με τα παιδιά αλλά με τρομερή εκδίκηση και τα θυμήθηκε μετά από δύο χρόνια.Όταν ανακοίνωσα στις κόρες μου ότι θέλει να τις συναντήσει η πρώτη τους κουβέντα ήταν,δεν μπορείς να μας υποχρεώσεις αν δεν θέλουμε.Με τα χίλια ζόρια έγινε η συνάντηση αλλά δεν περίμενε τέτοια αντιμετώπιση.
Βασιλική
Ποιός θα πείσει το γιο μου για το μητρικό ένστικτο όταν έχει ζήσει το εντελώς αντίθετο;
Διαβάζω συνέχεια για μαμάδες που τραβάνε ζόρι μόνες τους και στενοχωριέμαι που στιγματίζομαι όχι μόνο σαν μονογονέας αλλά και σαν πατέρας. Είμαι μπαμπάς του 6χρονου Άγγελου και μπαμπάς με όλη τη σημασία. Η μητέρα του δεν άντεξε τους καυγάδες μας, και σηκώθηκε και έφυγε όταν ο Άγγελος μόλις είχε αρχίσει να περπατάει. Κι όμως δεν τη κατηγορώ, της έπεσαν πολλά. Η άσχημη εγκυμοσύνη, η γέννα, ο θηλασμός, οι δικές μας εντάσεις, η αϋπνία και η κούρασή της. Όμως τώρα 5 χρόνια μετά, τί συμβαίνει και εμφανίζεται μια φορά το χρόνο; Τί συμβαίνει και δεν τη νοιάζει τί κάνει το παιδί της, πώς περνάει, αν είναι καλά; Μια φορά έπεσε ο μικρός με το ποδήλατο έκανε 6 ράμματα στα χείλη και όταν τη πήρα είπε ότι θα έρθει και δεν ήρθε ποτέ. Σε ποιόν να το πω και να με πιστέψει; Ζούμε σε μια κοινωνία που αν πείς κάτι κακό για έναν πατέρα θα σε πιστέψουν αμέσως και αν πείς κάτι κακό για μια μητέρα θα σου απαντήσουν “Ναι αλλά..”. Γιατί “Ναι αλλά” ρε παιδιά; Ποιός είπε ότι η μητέρα είναι πάντοτε καλύτερος γονιός απ’ τον πατέρα; Ποιός θα πείσει το γιο μου για το μητρικό ένστικτο όταν έχει ζήσει το εντελώς αντίθετο; Λυπάμαι για τους πατεράδες που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη τους και χαλάνε και τη δική μας φήμη ως γονείς όμως πρέπει και οι μαμάδες αλλά και όλος ο κόσμος να καταλάβει πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και το λέω εγώ που αισθάνθηκα την απόλυτη απόρριψη από τη γυναίκα μου και σαν πατέρας και σαν σύζυγος, αλλά έχω εδώ και λίγο καιρό σχέση με μια φοβερή κοπέλα που μας αγαπάει. Γι’ αυτό ας κρατήσει ο καθένας την εμπάθειά του για τον εαυτό του γιατί τον μόνο πρώην σύζυγο που γνωρίζει ο κάθε ένας από εμάς, είναι τον δικό του.
Μάρκος