Εμένα μου λείπεις περισσότερο τη μέρα.
«Αυτόν που σκέφτεσαι πριν κλείσεις τα μάτια σου το βράδυ, αυτόν χρειάζεσαι πραγματικά. Αυτόν που σκέφτεσαι τα βράδια που βγαίνεις με γνωστούς κι αγνώστους, μαζί του θα ήθελες να ήσουν, αληθινά.» Αυτόν; Τον άνθρωπο φάντασμα; Πας καλά, ρε φιλαράκι; Για άναψε λιγάκι το φως, να τρομάξουμε τη νύχτα, να στα πω πριν ξημερώσει.