Σαν τη θάλασσα, ποτέ, τίποτα..

Θάλασσα, ένα μέρος τόσο απλό, όμορφο και φυσικό. Το μέρος που θα έλεγε κανείς πως ξεκίνησε η ύπαρξη του ανθρώπου. Ο Ιούλιος Βερν είπε ότι « η θάλασσα είναι το παν. Καλύπτει τα 7/10 της γήινης σφαίρας. Η ανάσα της είναι αγνή και υγιεινή. Είναι μια απέραντη έρημος όπου ο άνθρωπος δεν αισθάνεται ποτέ μόνος, γιατί η ζωή στροβιλίζεται από όλες τις πλευρές».

Το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας κρύβει τα δικά του μυστικά από τον κόσμο, κλειδωμένα στη σιωπή του βυθού της. Κοράλλια, μαργαριτάρια, γαλήνη, φουρτούνες και ναυάγια. «Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα, μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις». Στα φουρτουνιασμένα κύματά της κρύβονται αμέτρητες ιστορίες για όσους έχασαν τη ζωή τους. Tα πλοία είναι πιο ασφαλή δεμένα στα λιμάνια, αλλά δεν κατασκευάστηκαν γι’ αυτό. «Άνθρωποι που έφαγαν τα νιάτα τους σε μοιραίες βουτιές, θανατηφόρες καταδύσεις, βράχια αθέατα, ρουφήχτρες, μέδουσες και καρχαρίες». Από τον πολυμήχανο και πολυταξιδεμένο Οδυσσέα μέχρι τον τελευταίο ναύτη που προσφάτως σαλπάρισε για μέρη μακρινά.

Η θάλασσα ανήκει σε όλους χωρίς ωστόσο να είναι κτήμα κανενός. Είναι πάντα εκεί, κινείται πάντα με το δικό της ρυθμό άλλοτε γαλήνια και άλλοτε φουρτουνιασμένα. Εξάλλου, κρύβει βαθιές επιθυμίες όσων τόλμησαν να στοχαστούν χωρίς όρια και πνευματικούς φραγμούς. Συναντάει στεριές και στεριές, βράχια και βράχια αλλά ποτέ δεν αλλάζει. Παραμένει ένα απέραντο γαλάζιο μέσα από το οποίο ατενίζεις την απεραντοσύνη, το θάρρος και εν τέλει θα έλεγε κανείς και τη ζωή. Είναι μια φίλη που καθημερινά ακούει μυστικά και ιστορίες. Εξομολογήσεις, χαρές και λύπες που χάθηκαν στα κύματά της για να εξομαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο. Μυστικά που ταξίδεψαν στο βυθό της καθώς απομακρύνονταν απ’ το ακρογιάλι. Σαν φίλη κι αυτή, έχει τα καλά και τα κακά της. Άλλοτε είναι γαλήνια, άλλοτε αντιδρά με τρικυμίες, όμως πάντα περιμένει ν’ ακούσει μια καινούρια ιστορία.

Καταφέρνει με το δικό της τρόπο να επιδρά στις ζωές των ανθρώπων. Καθένας από εμάς μπορεί να αναζητήσει μια ηρεμία ενός δευτερολέπτου. Αρκεί, μία μόνο ματιά στα αστέρια ή στη θάλασσα. Οι ιλιγγιώδεις ταχύτητες της καθημερινότητας αλλά και ο τρόπος διασκέδασης που προωθείται, στερεί αρκετές φορές το πιο απλό. Να αγναντέψεις τη θάλασσα!

Ωστόσο, αυτό το ιδιαίτερο φυσικό στοιχείο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις διακοπές των περισσότερων από εμάς. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα που λέει και το άσμα. Ίσως είναι μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες να ξυπνήσει κανείς ένα πρωινό, να ανοίξει το παράθυρο ενός σπιτιού ή ενός ξενοδοχείου κάπου μεσοπέλαγα και να έχει θέα το απέραντο γαλάζιο της. Θάλασσα σημαίνει, μπάνια, βουτιές, ηλιοβασίλεμα -όταν ο ήλιος αρχίζει να κρύβεται σιγά-σιγά αλλά γυαλίζει ακόμα αμυδρά πάνω στα νερά της και αφήνει πίσω του όμορφες χρωματικές αποχρώσεις-, σημαίνει αντανάκλαση του φεγγαριού και των αστεριών στα κρυστάλλινα νερά της.

Είναι το μόνο στοιχείο της φύσης που αν και πανανθρώπινο, συγχρόνως είναι και απολύτως προσωπικό. Όλοι οι άνθρωποι καταφέρνουν να γοητευθούν από εκείνη και να πιστέψουν πως η σχέση που αναπτύσσουν μαζί της είναι μοναδική. Είναι η ιδιότητά της αυτή να γοητεύει τους ανθρώπους να την εμπιστευτούν και να δημιουργήσουν μια σχέση ξεχωριστή μαζί της που να εμπνέει και να προσφέρει με το δικό της τρόπο.

Πηγή