Αγάπησε τον εαυτό σου όπως είναι, με το φως και τα σκοτάδια του.

Της Γεωργίας Ανδριώτου.

Είναι φορές που στην προσπάθειά μας να γίνουμε αρεστοί ή ποθητοί, παρουσιάζουμε μια εικόνα διαφορετική από την εικόνα που χαράχτηκε και χρωματίστηκε από τις στιγμές της δικής μας ζωής.

Ίσως για να έχουμε το αίσθημα του «ανήκειν»…

Υπέροχο αυτό το αίσθημα, είναι γεγονός.

Σημαντικό να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου.

Το καταλαβαίνω ότι η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα. Και το αντιλαμβάνομαι ότι η απόρριψη είναι δυσκολοχώνευτη.

Ίσως και γι’ αυτό η εικόνα που παρουσιάζουμε για να κατακτήσουμε το αντικείμενο το πόθου μας έχει μεν στοιχεία δικά μας, αλλά κάποιες φορές τη μασκαρεύουμε με λογής λογής επιφανειακά φτιασίδια. Προσπαθούμε να πατήσουμε πάνω σε συμπεριφορές φίλων που αποδείχτηκαν αποτελεσματικές ή σε ιντερνετικές συμβουλές που τις βρήκαμε χρηστικές. Και προσπαθούμε να παίξουμε μ’ αυτές, όχι πάντα πετυχημένα, γιατί –κακά τα ψέματα– δεν είναι εύκολο να υποδύεσαι αυτό που δεν είσαι.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διευκολύνουν αυτή μας την προσπάθειά με πολλούς τρόπους. Μας δίνουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε αυτόν το «νέο» εαυτό κυρίως μέσω της εικόνας. Επεξεργασμένες φωτογραφίες με «σβησμένες» ρυτίδες και λαχταριστά κορμιά έρχονται να συμπληρώσουν το περιτύλιγμά μας με σκοπό να γοητεύσουν και με αποτέλεσμα να παραπλανήσουν.

Ποτέ δε θα ανήκεις όμως, μάτια μου, αν παίζεις με ζαβολιές. Γιατί πολύ απλά κάποια στιγμή θα κουραστείς να αναζητάς καινούρια φτιασίδια. Βλέπεις, θα έρθει η ώρα που θα βαρεθείς να παιδεύεις και να τιθασεύεις τα στοιχεία εκείνα που δεν είναι δικά σου για να μη φανερωθούν.

Ένα να ξέρεις. Κι ένα να θυμάσαι.

Ο μόνος πιστός σύντροφος στη ζωή σου θα είναι πάντα ο εαυτός σου. Ο μόνος που σε ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά κι ο μόνος που δε θα σε απορρίψει ποτέ. Ούτε ποτέ θα σου ζητήσει να αλλάξεις. Γι’ αυτό μην τον εγκαταλείπεις. Μην τον προδίδεις. Άλλωστε το λέει και ο ποιητής πως «καθένας μονάχος του πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο».

Μην αλλάξεις, λοιπόν, για κανέναν. Είναι λάθος σου να πιστεύεις ότι το ψεύτικο είναι καλύτερο από το γνήσιο και το αυθεντικό. Και μην παραμυθιαστείς ότι σίγουρα θα πείσεις τους άλλους. Γιατί το ψέμα δεν μπορεί να ξεγελάσει για πολύ καιρό. Και όχι όλους.

Ο φόβος της αποκάλυψης θα σου καταστρέψει τη χαρά του «ανήκειν», την οποία τόσο πολύ κόπιασες να στριμώξεις με καμώματα στην καθημερινότητά σου.

Γι’ αυτό σου λέω. Αγάπησε τον εαυτό σου όπως είναι. Με τα κουσούρια του, με τις αναποδιές του και με τις ομορφάδες του. Αυτός είσαι. Οι γονείς σου νιώθουν περήφανοι γι’ αυτό που είσαι. Κι αν έχεις και παιδιά, είσαι και ο καλύτερος γονιός του κόσμου. Έχεις και 2-3 φίλους κολλητούς που είναι εκεί πριν γυρίσεις το κεφάλι. Τι άλλο θες;

Κάποια στιγμή αυτό το πακετάκι σου που κρύβει μέσα του όλους τους θεούς και τους δαίμονές σου, θα γίνει ανάρπαστο. Από τον άνθρωπο που θα το ανοίξει, αλλά δε θα το βάλει στα πόδια.

Γιατί για εκείνον το φως και το σκοτάδι σου θα είναι τα ομορφότερα που έχει αντικρίσει!

αναπνοές

loading...