Νοεμβρίου 2015

ΣΧΕΣΕΙΣ

Έλα να με βρεις για να προχωρήσω παρακάτω

Χωρίσαμε αλλά αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον, ήταν σαν να μην είχαμε χωρίσει ούτε για ένα λεπτό, μαζί ακόμα και τώρα. Προσπαθούσαμε να τα ξαναβρούμε ή να μείνουμε φίλοι, αλλά ένας έρωτας ποτέ δεν γίνεται φιλία.

Έλα να με βρεις ξανά εκεί που σε συνάντησα στο 1ο μας ραντεβού, χωρίς να πούμε τίποτα, μόνο να μιλήσουν τα μάτια μας και τα χέρια μας. Εκείνο το μέρος που και οι 2 αγαπούσαμε ήταν το στέκι μας, τα γέλια μας και οι αγκαλιές μας ήταν αυτά που μας κάνανε να νιώθουμε μοναδικά.

Και όμως χωρίσαμε και πάντα γυρνάμε ο ένας στον άλλον, αν όχι με επαφή αλλά σίγουρα οι σκέψεις και οι αναμνήσεις μας γυρνάνε στο χτες.

Έλα να με βρεις σε κείνο το μέρος που όταν χωρίσαμε πήγα για να συναντήσω ξανά όλως τυχαίως και που τα δάκρυά μου έκαιγαν τα πρόσωπό μου.

Έλα να με βρεις και ότι γίνεις με μας, αρκεί να σε δω για μια τελευταία φορά και να μιλήσουμε με τα μάτια και κανείς δεν θα καταλάβει τι λέμε.

Πάντα σε αγαπούσα αλλά πιο πολύ αγαπώ τον εαυτό μου για αυτό έλα να με βρεις για να προχωρήσω παρακάτω.

Γράφει η Τίνα Μιχαηλίδου

ΓΥΝΑΙΚΑ

Τα 6 λάθη που μας ασχημαίνουν

1. Κοιμάστε από την μια πλευρά

Αρκετοί κατά τη διάρκεια του ύπνου τους επιλέγουν να κοιμηθούν στο πλάι είτε αριστερά είτε δεξιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η επιδερμίδα να «τσαλακώνεται» και με την πάροδο του χρόνου να δημιουργούνται κάθετες ρυτίδες στη συγκεκριμένη… πλευρά αυτή του προσώπου που συνηθίζετε να κοιμάστε. Τι να κάνετε: Οι ρυτίδες αυτές εμφανίζονται και στους άντρες και η καλύτερη λύση είναι να αλλάξετε συνήθειες στον ύπνο. Δοκιμάστε να κοιμάστε ανάσκελα.

2. Γλείφετε τα χείλη σας

Όταν κάνει κρύο πολλοί γλύφουν τα χείλη τους με σκοπό να τα ενυδατώσουν. Αυτό όμως που καταφέρνουν στην πραγματικότητα είναι να τα αφυδατώσουν περισσότερο, αφού όταν εξατμιστεί το σάλιο θα προκαλέσει μεγαλύτερη ξηρότητα στα χείλη και επομένως εμφανή σκασίματα, κοκκινίλες, ακόμη και πληγές. Τι να κάνετε: Ενυδατώνετε συχνά τα χείλη σας με κάποιο προϊόν του εμπορίου ή προστατεύστε το από το κρύο βάζοντας λίγη βαζελίνη. Ένα τρικ που μπορείτε να κάνετε, αν είστε γυναίκα, είναι να φοράτε ένα έντονο χρώμα κραγιόν που θα σας αποτρέπει να γλείφετε τα χείλη σας για να μη λερωθείτε.

3. Λάθος διατροφή και…μηδενική γυμναστική

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η εργασία, η οικογένεια, αλλά και οι υποχρεώσεις που έχει καθημερινά μια γυναίκα δε της αφήνουν καθόλου ελεύθερο χρόνο για γυμναστική και η διατροφή πολλές φορές δεν είναι η σωστή. Κυτταρίτιδα, τοπικό πάχος και ταλαιπωρημένο δέρμα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη διατροφή και την απουσία γυμναστικής. Τι να κάνετε: Καταναλώστε περισσότερα φρούτα, φρουτοχυμούς λαχανικά και πίνετε 7-8 ποτήρια νερό την ημέρα. Αποφύγετε τη μεγάλη κατανάλωση γλυκών, αλκοολούχων ποτών και ζωικών λιπαρών. Αν δεν προλαβαίνετε να πάτε γυμναστήριο περπατήσετε με γοργό ρυθμό μέχρι το σούπερ μάρκετ ή το γραφείο και κάντε τις δουλειές του σπιτιού.

4. Σπάτε τα σπυράκια

Μια κακή συνήθεια που κάνουν όλες οι γυναίκες είναι να σπάνε σπυράκια ή να βγάζουν μαύρα στίγματα από μόνες τους. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην επιδερμίδα και ορισμένες φορές ακόμη και να αφήσει σημάδι. Δεν είναι σπάνιο μάλιστα στην προσπάθεια της μια γυναίκα να σπάσει ένα σπυρί. Λίγες ώρες όμως μετά μπορεί να προκληθεί μια λοίμωξη ή φλεγμονώδης αντίδραση με αποτέλεσμα να διπλασιαστεί το μέγεθος του σπυριού. Τι να κάνετε: Βάλτε στο σπυράκι μια ειδική λοσιόν και κάντε υπομονή 2 ημέρες ώσπου να μειωθεί τόσο που δε θα φαίνεται. Μια άλλη λύση είναι να βάλετε κάποιο concealer που περιέχει δραστική ουσία κατά των σπυριών. Με αυτόν τον τρόπο θα καλύπτετε το σπυράκι αλλά και θα το θεραπεύετε παράλληλα.

5. Δεν κοιμάστε στη 1.00 το πρωί!

Ο σωστός ύπνος είναι αυτός που γίνεται χωρίς καταχρήσεις λίγο πριν την κατάκλιση (αλκοόλ, πικάντικα φαγητά…) και είναι επαρκής για τις ανάγκες του οργανισμού. Η έλλειψη ύπνου ή ο κακός ύπνος εκτός από κούραση προκαλεί μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, τονίζει τις ρυτίδες και κάνει το δέρμα ωχρό. Τι να κάνετε: Με τον ύπνο ο οργανισμός ανανεώνει τα κύτταρα του δέρματος γι’ αυτό θα πρέπει να κοιμάστε 6-8 ώρες την ημέρα. Πολλοί επιστήμονες μάλιστα υποστηρίζουν ότι στη 1.00 το πρωί και ενώ κοιμάστε είναι η ώρα που γίνεται ο μεγαλύτερος πολλαπλασιασμός κυττάρων του δέρματος. Μήπως απόψε να κοιμηθείτε πριν τη 1.00;

6. Καπνίζετε χωρίς να βλέπετε τις συνέπειες…

Το τσιγάρο πέρα από τις καταστροφικές συνέπειες που έχει στην υγεία προκαλεί τεράστια προβλήματα και στην εμφάνιση σας. Οι συνέπειες στην επιδερμίδα δε φαίνονται αμέσως, αλλά μετά από χρόνια καπνίσματος, τότε δηλαδή που η ζημιά θα έχει γίνει.

Μπορεί να έχετε μια τέλεια επιδερμίδα, παρότι καπνίζετε, αλλά αυτό πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι προσωρινό…Το τσιγάρο προκαλεί ζημιά στο κολλαγόνο που είναι υπεύθυνο για την ελαστικότητα της επιδερμίδας και οι ρυτίδες γύρω από το στόμα γίνονται έντονες. Με το κάπνισμα προκαλείται αγγειοσύσπαση με αποτέλεσμα να μειώνεται η ροή αίματος στα αγγεία της επιδερμίδας και έτσι το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά που φτάνουν σε αυτή να είναι ελάχιστα. Τι να κάνετε: Κόψτε άμεσα το τσιγάρο, είτε μόνοι σας είτε με εναλλακτικούς τρόπους (βελονισμός, ομοιοπαθητική), είτε με τη βοήθεια κάποιων προγραμμάτων που υπάρχουν σε ορισμένα νοσοκομεία.Παράλληλα χρησιμοποιήστε σε καθημερινή βάση αντιοξειδωτικές κρέμες( βιταμίνη C) για να μειώσετε τις συνέπειες του καπνίσματος.

ΣΧΕΣΕΙΣ

Η ευτυχία ήταν, είναι και θα μείνει πάντα επιλογή σου

Ας υποθέσουμε πως σου συμβαίνει ξαφνικά ένα… τζάκποτ στα προσωπικά και στα επαγγελματικά σου…

Ανακαλύπτεις πως ο σύντροφός σου σε απατά και σε απολύουν από τη δουλειά σου. Για το πώς νοιώθεις φυσικά και δε χρειάζονται διευκρινίσεις. Αναμφίβολα ο καθένας στη θέση σου θα αισθανόταν απαίσια. Το θέμα είναι πώς διαχειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση. Σκέφτεσαι, για παράδειγμα, ότι εσύ ευθύνεσαι για την «κακή «σου μοίρα ή πως ένας φύλακας άγγελος σε προστατεύει προβάλλοντάς σου εμπόδια για να «γλιτώσεις» από καταστάσεις που δε σου άξιζαν; Αν πιστεύεις πως δεν υπάρχει για εσένα περιθώριο ευτυχίας, τότε σίγουρα βρίσκεσαι στα πρόθυρα μιας ωραιότατης κατάθλιψης. Αν όμως ερμηνεύσεις ότι σου έτυχε με αίσιοδοξία για το μέλλον, δίνεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να ευτυχήσει!

Η ζωή σίγουρα είναι δύσκολη και ο καθένας μας σε διάφορες περιόδους της ζωής του νοιώθει θλίψη, απογοήτευση ακόμα και τέλμα. Όταν όμως αυτή η κατάσταση εδραιώνεται, τότε δυστυχώς η μία δυστυχία έλκει την άλλη σαν μαγνήτης. Το θέμα έγκειται στο πώς διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου, τί γνώμη έχεις για τον εαυτό σου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, βασικά χαρακτηριστικά των καταθλιπτικών είναι ότι αισθάνονται πως δεν αξίζουν, πως οι γύρω τους θα τους πληγώσουν, πως θα τους κατακρίνουν.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που έχω αντιμετωπίσει πραγματικά δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μου. Έχω υπάρξει και δυστυχισμένη και ευτυχισμένη, αλλά ξέρω με σιγουριά ποιό από τα δύο προτιμώ. ΄Οταν είμαι δυστυχισμένη νοιώθω εγκλωβισμένη σε ένα τεράστιο κενό, νοιώθω πως χάνω όλη την καλή μου ενέργεια, πως είμαι άδεια.

Όταν είμαι ευτυχισμένη νοιώθω ελεύθερη και δεν αφήνω τις στιγμές να φύγουν μέσα από τα χέρια μου. Τί είναι όμως «ευτυχία»; Tί μας κάνει ευτυχισμένους; Ο κορυφαίος τζαζίστας Λούις Άρμστρονγκ, είπε κάποτε » Αν ρωτάς τί είναι η τζαζ ποτέ δε θα το μάθεις.» Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την ευτυχία. Οι ψυχολόγοι την ονομάζουν χαμένη Ατλαντίδα των συναισθημάτων, αφού όλοι λένε ότι υπάρχει, αλλά κανείς δε γνωρίζει πού να την αναζητήσει. Οι οικονομολόγοι έχουν καταλήξει ότι το χρήμα μπορεί να τη δελεάσει, όχι όμως και να την κατακτήσει. Θα έλεγα πως η ευτυχία είναι σαν μια εξίσωση με πολλές μεταβλητές, όπως οικογένεια, δουλειά, έρωτας, φίλοι, χρήματα.

Η λίστα με τις μεταβλητές αυτές δεν τελειώνει ποτέ. Το σημαντικό είναι να επικεντρωθείς σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη αξία για τη ζωή σου χωρίς να επηρεάζεσαι από τον κοινωνικό περίγυρό. Να σκέφτεσαι τί επιθυμείς πραγματικά και να οραματίζεσαι πως θα γίνει πραγματικότητα. Αυτή η «νοερή απεικόνιση», το όνειρο, τροφοδοτεί τον εγκέφαλό μας και στην πορεία βρίσκει τον τρόπο να το πραγματοποιήσει. Σύμφωνα με τη Ρόντα Μπέρν, συγγραφέα του βιβλίου «Tο Μυστικό», η κατάλληλη και δυνατή σκέψη μπορεί να ενεργοποιήσει τη διαδικασία που μία επιθυμία υλοποιείται και γίνεται πραγματικότητα.

Ο περιβόητος «νόμος της έλξης» είναι η βάση αυτής της διαδικασίας. Όταν σκεφτείς κάτι και πιστέψεις πως θα γίνει πραγματικότητα τότε αυτό αργά ή γρήγορα υλοποιείται. Tα λόγια του Paulo Coelho στον Αλχημιστή, » όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, τότε ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το επιτύχεις», επίσης περιγράφει πως μπορείς να επιτύχεις τα όνειρά σου, αρκεί να φανταστείς πως βρίσκεσαι μέσα σε αυτά. Πως είσαι ο πρωταγωνιστής και όχι απλά ο θεατής. Πως δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη αλλά μπορείς να αλλάξεις τη στάση και τη συμπεριφορά σου και πως σε καμία περίπτωση δεν αφήνεσαι στο έλεος των εξωτερικών γεγονότων και αντίξοων συνθηκών. Το μεγαλύτερο μυστικό παραμένει το πώς νοιώθεις με τον εαυτό σου. Με το να νοιώθεις πως αξίζεις και πως ότι και να συμβεί μπορείς να ανταπεξέλθεις, αυτομάτως αντλείς δύναμη από την ίδια σου την πίστη.

Μπορεί να αναρρωτηθείς τί γίνεται αν όσο και να προσπαθήσεις, δεν καταφέρνεις να δεις το σενάριο της ζωής σου να «παίζεται» μπροστά σου όπως ακριβώς το οραματίστηκες. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως ακόμα και αν δεν καταφέρεις ότι φανταστήκες, θα έχεις επιτύχει από τα πρώτα κιόλας στάδια της νοερής αυτής απεικόνισης, να αποβάλεις το στρες και να έχεις κερδίσει μικρές καθημέρινες στιγμές ελπίδας και χαράς. Σκέψου πως και μόνο η πιθανότητα να πραγματοποιηθεί ένα όνειρό σου, μπορεί να κάνει τη ζωή συναρπαστική. Απόλαυσε τις σταγόνες χαράς που κρύβει κάθε στιγμή και μην ξεχάσεις ποτέ πως «η ευτυχία είναι επιλογή σου»!

Γράφει η Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ SOS

Ποιος ξέρει να μου πει τι είναι λάθος και τι σωστό;

Της Δέσποινας Παλαμάρη.

Πόση αγωνία, πόσος πόνος, πόσες πληγές που κρύβονται πίσω από παγωμένα χαμόγελα.

Πόσα μπορώ-δεν μπορώ, πόσες ματωμένες αναμετρήσεις, πόσες εσωτερικές μάχες που δόθηκαν και πόσες ακόμα θα δοθούν με μόνιμα ηττημένο εσένα.

Παλεύεις να αποφύγεις τι; Το λάθος, το σωστό…

Ποιος, όμως, ξέρει να σου πει τι είναι λάθος και τι σωστό;

Κι όσο παλεύεις, το θέλω γιγαντώνεται, γίνεται επιθυμία και η επιθυμία, λαχτάρα και η λαχτάρα, πόθος που κυριεύει κάθε σου κύτταρο… Και η μάχη μέσα στο κεφάλι σου κορυφώνεται και χτυπάς αλύπητα τον εαυτό σου και ζεις…

Αλήθεια που ζεις μαχόμενος; Και με ποιον στην ουσία μάχεσαι;

Τι είναι αυτό που σε κάνει να ακροβατείς στην κόψη της ευπρέπειας και της “αλητείας”, ανάμεσα στη λογική και στην “τρέλα”, ανάμεσα στο πρέπει να είμαι και στο Είμαι;

Τι είναι αυτό που σε διχάζει, που τρελαίνει τη σκέψη σου, το σώμα σου, τα συναισθήματα σου, που σε διαμελίζει, που σε διαχωρίζει και ζεις σαν μισός άνθρωπος;

Τι είναι αυτό που σε οδηγεί σε τέτοιες διαδρομές, σε τέτοια σταυροδρόμια ακινησίας και ταυτόχρονης εγρήγορσης;

Πόσες φορές έχεις νιώσει το στήθος σου να θέλει να τρέξει μπροστά, να νιώσει, να γευτεί, να φωνάξει και ταυτόχρονα νιώθεις την πλάτη σου να σε τραβά πίσω και να σε εγκλωβίζει μέσα στο “μη” από φόβο μην ρισκάρεις και πληγωθείς για άλλη μια φορά;

Και τι ζωή ζεις τελικά με ένα επαναλαμβανόμενο μπρος- πίσω, κλέβοντας τις μέρες σου, τις νύχτες σου, τις στιγμές σου;

Και τι είναι τα θέλω, επιθυμώ, λαχταρώ, ποθώ…

Άγγελοι ή Δαίμονες;

Πες μου.

Πες μου για να το μάθω κι εγώ, μήπως έτσι ησυχάσω, μήπως έτσι τολμήσω να ζήσω τη ζωή μου φορώντας τα “δικά” μου παπούτσια…

namaste!

αναπνοές

Εκείνοι που αγαπάς περισσότερο, φεύγουν πρώτοι

Φεύγουν οι άνθρωποι. Φεύγουν από δίπλα σου, απ’ τη ζωή σου, απ’ τον κόσμο σου. Φεύγουν και γίνονται αναμνήσεις κάπου στο βάθος του μυαλού.

Σκέψεις σκόρπιες και πρόσωπα θολά, δίχως χρώματα κι αρώματα. Μόνο μια αίσθηση σου αφήνουν, μοναδική ο καθένας, απ’ ότι μπόρεσε να σε κεράσει για όσο βρέθηκε στο δρόμο σου.

Φεύγουν οι άνθρωποι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι. Στιγμές χαράς, στιγμές απώλειας.Τρενάκι που ανεβοκατεβαίνει η ζωή με επιβιβάσεις άγνωστες κι αναχωρήσεις ξαφνικές. Εσύ ριζωμένος στο κάθισμα κοιτάς απ’ το τζάμι τους σταθμούς και στέκεσαι ακίνητος. Σαν τους εφιάλτες που σε βρίσκουν τη νύχτα να προσπαθείς να ουρλιάξεις και φωνή να μη βγαίνει.

Φεύγουν εκείνοι που έχουν έρθει για καλό. Που σε γεμίζουν με αγάπη και καλοσύνη. Εκείνοι που μαζί τους νιώθεις τις μέρες ομορφότερες και τα ποτήρια μισογεμάτα. Εκείνοι που η φωνή τους σε ηρεμεί και οι συμβουλές τους σε πάνε ένα βήμα παρακάτω. Απομακρύνονται και χάνονται και δεν μπορείς μήτε να θυμώσεις, μήτε να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Μόνο να το υπομείνεις μπορείς.

Είναι δύσκολη η απώλεια. Είναι μεγάλο το κενό. Είναι τρύπες μέσα σου που θα μείνουν πάντα έτσι. Κενές. Δεν μπαζώνονται, δεν καλύπτονται, δε φτιάχνονται. Μένουν τρύπες. Κανένας άλλος δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό εκείνου που φεύγει. Δεν υπάρχει αντικαταστάτης, ούτε αναπληρωματικός. Μοναδικοί άνθρωποι, μοναδικό και το άδειασμα που αφήνουν με το φευγιό τους.

Δεν παλεύεται ο χαμός. Δεν ξεπερνιέται, δεν ξεχνιέται. Όσο και να περνάει ο χρόνος, όσο και να αλλοιώνονται τα πρόσωπα, πάντα μια στιγμή, μια σκηνή, μια μυρωδιά, μια φράση, θα έρθει να χτυπήσει μέσα σου το δικό σου, προσωπικό καμπανάκι της μνήμης. Θα θυμηθείς. Δε σου έχει απομείνει και τίποτα άλλο να κάνεις, πουθενά να πιαστείς. Μόνο να θυμηθείς μπορείς. Να θυμηθείς και να αγγίξεις για λίγα δεύτερα τον άνθρωπο που έχασες.

Θυμάσαι και χαμογελάς. Θυμάσαι και δακρύζεις. Πόσα γέλια, πόσους τσακωμούς μοιραστήκατε. Πόσες φορές είχε δίκιο και πόσες έκανε πίσω στο πείσμα σου. Κανείς δε σε νοιαζόταν έτσι. Δεν έχει σημασία το πόσο νοιαζόταν. Σημασία έχει το πως νοιαζόταν κι αυτό το «πώς» δεν μπορείς να το ξαναβρείς. Είπαμε. Μοναδικά τα κενά. Μοναδικός κι ο τρόπος που δημιουργήθηκαν.

Φεύγουν οι άνθρωποι που δέθηκες μαζί τους. Εκείνοι που τους χάρισες τα πιο «πολλά» σου κι αρκέστηκαν στα «λίγα» σου. Εκείνοι που μιλούσαν στην καρδιά σου κι άκουγαν τα μάτια σου. Φεύγει η οικειότητα και η ασφάλεια που ένιωθες μαζί τους. Χώνονται σε μια βαλίτσα μαζί με όσα άλλα δώρα έφεραν όταν μπήκαν στη ζωή σου.

Στέκεσαι μόνος πια να ρωτάς γιατί. Μετράς πληγές κι αρνείσαι να προχωρήσεις. Κανείς δε θα ‘ναι σαν κι αυτούς που «έφυγαν». Εσύ το ξέρεις και πονάς περισσότερο. Πώς να τα βάλεις με το θάνατο; Πώς να γυρίσεις πίσω το χρόνο; Πώς να χαρίσεις ζωή σε κάτι που μέσα σου κατακτά την αθανασία;

Φεύγουν οι άνθρωποι που αγαπάς περισσότερο. Λες και μια μαγική δύναμη στους έστειλε για λίγο. Τόσο όσο να δεις το καλό και ποτέ να μη συμβιβαστείς με τίποτε λιγότερο.

Φεύγουν εκείνοι που σε αγάπησαν περισσότερο. Φεύγουν αλλά σου αφήνουν μερίδιο απ’ την αγάπη τους για να ‘χεις να πορεύεσαι τις στιγμές που σου λείπουν.

Φεύγουν αλλά τουλάχιστον ήρθαν.

Της Κατερίνας Χήναρη.

ΓΥΝΑΙΚΑ

Όσα δεν πρέπει να πεις ποτέ στο σύντροφό σου

Εντάξει, νομίζω ότι, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, οφείλουμε να παραδεχτούμε όλοι και, κυρίως, όλες ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να παρεξηγηθεί ένας άντρας με κάτι που θα του πεις απ’ ό,τι μια γυναίκα.

Ίσως να φταίει το ότι γενικά είμαστε πιο κουλ και άνετοι τύποι ή το ότι, αρκετές φορές, δεν πιάνουμε τα ύπουλα υπονοούμενα σας και μένουμε σ’ αυτά που ακούμε. Ίσως, στην τελική, να φταίει και το ότι καμιά φορά δεν σας πολυακούμε και χάνουμε τι είπατε μετά την τέταρτη-πέμπτη λέξη (ναι, ξέρω, η αλήθεια πονάει).

Ό,τι και αν ισχύει πάντως, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι κάθε λέξη που θα πεις στο αγόρι σου πριν την αρθρώσεις, από φόβο για το πώς μπορεί να την πάρει. Προσοχή όμως! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε κι εμείς τα «κουμπιά» μας: πράγματα που καλά θα κάνεις να μην πεις ποτέ εκτός και αν θες να δεις live αναπαράσταση της έκρηξης του Βεζούβιου! Ναι, σωστά το μάντεψες· γι’ αυτά ακριβώς τα πράγματα θα μιλήσουμε σήμερα!

# 1 – Πω, είσαι πολύ ανώριμος!

Το δέχομαι. Μπορεί, καμιά φορά, να φέρεται σαν κακομαθημένος έφηβος που οι γονείς του δεν του κάνουν τα χατήρια. Στην τελική παιδί είναι κι αυτός! Με το να τον παροτρύνεις όμως να φερθεί πιο ώριμα, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του θυμίσεις την μάνα του. Και όχι, γι’ αυτό δεν θα σε αγαπάει. Γι’ αυτό, θα σε στείλει πίσω στη δικιά σου μάνα – αργά ή γρήγορα.

# 2 – Πάλι με τους φίλους σου θα βγεις;

Μπορεί για εσένα να είναι ένα απλό παράπονο που λέγεται σχετικά καλοπροαίρετα και τίποτ’ άλλο αλλά αυτός μπορεί να το πάρει σαν κάτι πολύ παραπάνω. Από απόδειξη ότι δεν λαμβάνεις υπ’ όψιν την ανάγκη του να περνάει χρόνο και με ανθρώπους που… που τέλος πάντων δεν είσαι εσύ μέχρι μπηχτή ότι, γενικά, είναι ανεπαρκής και δεν ικανοποιεί τις δικές σου ανάγκες. Όπως και να ‘χει, πιο πιθανό είναι να τσακωθείτε παρά ν’ αλλάξει τα σχέδιά του.

# 3 – Ο πρώην μου…

Δεν έχει σημασία τι ακολουθεί μετά απ’ αυτές τις τρεις λέξεις. Ακόμα και αν ένιωσες την ξαφνική ανάγκη να μοιραστείς μαζί του ότι ο πρώην σου φορούσε 47 νούμερο παπούτσι ή ότι είχε αλλεργία στην αμοξυκιλλίνη, το πιθανότερο είναι απλώς να μην τον νοιάζει καθόλου τι έκανε ο πρώην σου. Ή τι κάνατε μαζί. Ή πώς το κάνατε. Ή πόσες φορές! Ελπίζω να καταλαβαίνεις πού το πάω…

# 4 – Γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις κι εσύ αυτά;

Αυτό μπορεί να συνδυαστεί ωραιότατα με το παραπάνω ή να φορεθεί μόνο του, με άσχετη αφορμή. Στην πρώτη περίπτωση, αν αναρωτιέσαι γιατί δεν κάνει κι αυτός όσα έκανε για σένα ο πρώην σου, το πιο πιθανό είναι ν’ αρχίσει ν’ αναρωτιέται κι αυτός τι κάνεις μαζί του αντί να είσαι με τον πρώην σου. Στην δεύτερη, αν ας πούμε η απορία σού γεννήθηκε βλέποντας κάτι όπως το «The Notebook», η προφανής απάντηση είναι «Γιατί δεν είμαι ο Ryan Gosling». Και, let’s face it, ούτε εσύ είσαι η Rachel McAdams.

# 5 – Ωραίος ο φίλος σου.

Μπορεί να μην το εννοείς κυριολεκτικά. Δεν έχει καμία σημασία αν το εννοείς κυριολεκτικά! Ακόμα και αν θες να πεις ότι είναι ωραίος τύπος, με χιούμορ κλπ, το σίγουρο είναι ότι, αν ο εν λόγω φίλος, δεν είναι ο κολλητός του, θα τον πειράξει αν του πεις ότι είναι ενδιαφέρων σε οποιοδήποτε επίπεδο. Επίσης, καλό θα ήταν ν’ αποφεύγονται εκφράσεις του τύπου «θα ήθελα να γνωρίσω τον φίλο σου», just in case, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων (εκτός αν ο φίλος του είναι κάποιος celebrity που θαυμάζεις χρόνια).

# 6 – Αυτό είναι όλο;

ΟΚ, μπορεί αυτό ν’ ακούγεται αθώο από μόνο του αλλά άσε με να σου πω μια ιστορία: μετά από ένα ραντεβού ή δύο (ή μετά από έναν μήνα ραντεβού, αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία), έρχεται τελικά η στιγμή να βρεθείτε στο κρεβάτι. Εκείνος γδύνεται και εσύ –μάντεψε- του λες αυτή την ατάκα! Και στέλνεις την αυτοπεποίθησή του στα Τάρταρα με εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Νομίζω ότι το μόνο που μπορείς να πεις για να το κάνεις χειρότερο (και να τον αφήσεις να φλερτάρει με την ιδέα της αυτοχειρίας) είναι ότι ο πρώην σου ήταν πιο «μεγάλος».

# 7 – Είσαι τόσο ανασφαλής;!

Εντάξει, αυτό το λες και θράσος. Οι περισσότερες ανασφάλειες μας προκαλούνται και συντηρούνται από εσάς οπότε, με το να του επισημάνεις αυτές τις ανασφάλειες του, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα τον βοηθήσεις να τις αντιμετωπίσει. Μάλλον θα τον κάνεις να νιώσει ακόμα χειρότερα γιατί θα συνειδητοποιήσει ότι οι ανασφάλειές του είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού!

# 8 – Πρέπει να μιλήσουμε.

Έχουμε ξαναμιλήσει εκτενώς γι’ αυτή την ατάκα-κόλαφο. Είναι μια χαρά θεμιτό το να θες να έχετε μια υγιή επικοινωνία με τον σύντροφό σου αλλά αυτή η ατάκα, σαν εισαγωγή, τον κάνει να σκέφτεται ότι είναι υπεύθυνος, τουλάχιστον, για ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα και να προετοιμάζεται ν’ ακούσει έναν εξάψαλμο. Δεν τον λες και τον καλύτερο τρόπο για να τον βοηθήσεις ν’ ανοιχτεί και προωθήσεις την μεταξύ σας επικοινωνία!

Απόλαυσε τις χαρές της ζωής για όσο διαρκούν

Όπως γράφω και στο βιβλίο μου “Αντίο, Άγχος”, τα πάντα διανύουν ένα κύκλο.

Η ζωή μας, που χωρίζεται σε μικρότερους κύκλους: βρέφος, νήπιο, παιδί, έφηβος, άνδρας, ή γυναίκα, μεσήλικας, υπερήλικας. Μιασχέση (φιλική, ερωτική, επαγγελματική, κοινωνική, συγγενική), ο γάμος, οι καλοκαιρινές διακοπές, ένα ταξίδι, μια εκδρομή, ένας περίπατος, ένα γεύμα, μία παρτίδα σκάκι, ένα ποτήρι κρασί, ένα φιλί. Η ανθρωπότητα και η γη μας θα ολοκληρώσουν κάποτε τον βιο-αστρονομικό κύκλο τους.

Συχνά δεν ξέρουμε πότε θα ολοκληρωθεί ο κύκλος που ζούμε σε μια δεδομένη στιγμή. Κάτι απρόοπτο μπορεί να συμβεί και να κλείσει αναπάντεχα. Ο Πόπλιος Σύρος είχε παρατηρήσει πως «Η τύχη είναι άστατη: γρήγορα γυρεύει να πάρει πίσω ό,τι έχει δώσει». Πολλές φορές συμβαίνει κάτι, για τελευταία φορά, χωρίς να το υποπτευόμαστε. Το μαθαίναμε αργότερα, εκ των υστέρων.

Είτε γνωρίζουμε είτε αγνοούμε τη λήξη του κύκλου, αυτό που έχει σημασία είναι να απολαμβάνουμε τις χαρές που μας προσφέρει όσο διαρκεί, μικρές ή μεγάλες. Κι όταν τελειώσει ας μας παρηγορεί η σκέψη ότι, όπως κάθε κύκλος, ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή να κλείσει.

Από προσωπική πείρα μπορώ να διαβεβαιώσω ότι κάθε ηλικιακή φάση της ζωής μας αφαιρεί ή μειώνει χαρές, αλλά προσφέρει άλλες. Για αυτό ας μην μελαγχολούμε στα γενέθλιά μας επειδή αισθανόμαστε πως μεγαλώνουμε και ας απολαμβάνουμε τις χαρές τις ζωής όσο διαρκεί. Και για όσους ομιλούν την αγγλικήν “enjoy it while it lasts“.

Του Άρη Γαβριηλίδη.

ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ SOS

Υπάρχουν 10 κόλπα που μπορούν να σου φτιάξουν τη διάθεση

Μήπως ξυπνήσατε στραβά ή έχετε κυριευθεί από κακή διάθεση λόγω του άγχους στο γραφείο και των λογαριασμών που τρέχουν;

Και όμως, μόνο ένα «κλικ» χρειάζεται ο εγκέφαλος, ώστε να συντονιστεί με τη θετική «συχνότητα». Παρακάτω θα βρείτε 10 κόλπα που ενισχύουν τη ψυχική και σωματική σας υγεία σε ελάχιστο χρόνο… καθώς συνοδεύονται από επιστημονικές αποδείξεις!

– Κόψτε μαχαίρι τον πρωινό καφέ και ακούστε μουσική:

Σύμφωνα με μελέτη του “The Scandinavian Journal of Economics”, ο πρωινός καφές μπορεί να οδηγήσει προς το άγχος! Καλό είναι λοιπόν, αντί να πιείτε καφέ να επιλέξετε τη μουσικοθεραπεία, ακούγοντας τραγούδια και επικεντρώνοντας το νου σας στην αναπνοή. Τα χαλαρωτικά τραγούδια βοηθούν στην αργή αναπνοή και μειώνουν τον καρδιακό ρυθμό ακόμα και μέχρι 35%, σύμφωνα με τους Βρετανούς επιστήμονες.

– Χαμογελάστε, ακόμα και εάν δεν το αισθάνεστε!:

Έχει αποδειχθεί ότι το χαμόγελο βοηθά το σώμα και το μυαλό να απομακρυνθεί από το άγχος. Έρευνα του “Psychological Science“ σε 170 φοιτητές ανακάλυψε ότι όταν χαμογελούσαν, οι ρυθμοί της καρδιάς επανέρχονταν σε φυσιολογικά επίπεδα. «Το χαμόγελο προκαλεί θετικά συναισθήματα στο ψυχολογικό και νευροβιολογικό «κομμάτι» μας. Έτσι, οδηγούμαστε προς την ευτυχία», αναφέρει ο ψυχολόγος του Harvard, Jeff Brown.

– Δοκιμάστε πράσινες σαλάτες και γυμναστική:

Εάν τρώτε πράσινη σαλάτα καθημερινά, τρέχετε τρεις φορές την εβδομάδα στη γειτονιά σας και κάνετε μαθήματα γιόγκα… θα γίνετε πιο υγιείς! Καλό είναι να λέτε «ναι» στους ξηρούς καρπούς για έξτρα ενέργεια, έτσι ώστε να ενισχύσετε τη ψυχική ευεξία σας.

– Ξαπλώστε με ανοιχτά μάτια:

Εάν θέλετε να ξεκλειδώσετε το δημιουργικό ταλέντο σας… σκεφτείτε ξαπλωμένοι! Επιστήμονες από το «Εθνικό Πανεπιστήμιο» της Αυστραλίας, δοκίμασαν την ικανότητα 20 ατόμων όσον αφορά την επίλυση γρίφων με αναγραμματισμούς και παζλ, αποδεικνύοντας ότι όσοι ήταν ξαπλωμένοι έβρισκαν τη λύση 12% πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους. Αυτό συμβαίνει, γιατί όταν το σώμα βρίσκεται σε οριζόντια θέση, το μυαλό απελευθερώνει λιγότερη νοραδρεναλίνη, μια χημική ουσία που εμποδίζει τη δημιουργική σκέψη.

– Φάτε σαν σνακ μαύρη σοκολάτα:

Η μαύρη σοκολάτα μπορεί να «ακονίσει» το μυαλό σας και να το οδηγήσει προς την εγρήγορση. Το Πανεπιστήμιο “Northumbria” στην Αγγλία προσέφερε στους φοιτητές του ρόφημα με μαύρη σοκολάτα και τους ζήτησαν να μετρήσουν ανάποδα. Μετά από 90 λεπτά ήταν σε θέση να απαντήσουν χάρη στις φλαβονόλες του κακάο, ενός αντιοξειδωτικού φυτού που διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Παράλληλα, πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι περίπου 35 γρ. μαύρη σοκολάτα την ημέρα μπορούν να διώξουν το στρες του γραφείου.

– Αφήστε κλειστό το Facebook για 2-3 μέρες:

Ερευνητές του “IE Business School” της Μαδρίτης βρήκαν ότι το Facebook οδηγεί τους χρήστες να αισθάνονται άσχημα με τον εαυτό τους… ακόμα και εάν δεν το καταλαβαίνουν! «Ειδικά όσοι είχαν π.χ. 1.000 φίλους τείνουν ασυναίσθητα να συγκρίνουν τις ζωές τους με τους άλλους, με αποτέλεσμα να γεμίζουν αρνητικά συναισθήματα»,αναφέρει ο Dilney Goncalves, επίκουρος καθηγητής Μάρκετινγκ στο IE Business School.

– Αφήστε το tablet και το smartphone μακριά από το κρεβάτι σας:

«Όχι» το tablet και το iphone δεν είναι ο ιδανικός τρόπος για να «κλείσετε» μια κουραστική ημέρα. Το φως που αντανακλάται από τις συσκευές οδηγεί στην καταστολή της μελατονίνης, δηλαδή της ορμόνης που σηματοδοτεί ότι ήρθε η ώρα του ύπνου. «Μια ή δυο ώρες πριν κοιμηθείτε, απενεργοποιήστε τα, καθώς μπορούν να καταστείλουν την παραγωγή της ουσίας κατά 22%», προτείνει ο Frank Lipman, ιδρυτής του Eleven Wellness Center στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα, για έναν πιο γρήγορο ύπνο, οι Ελβετοί ερευνητές συστήνουν τις κάλτσες, καθώς το «ζέσταμα» των ποδιών διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και οδηγεί στην έναρξη της υπνηλίας.

– Περπατήστε για μια ώρα στα πάρκα της Αθήνας:

Το περπάτημα ή το τζόκινγκ στη φύση βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Michigan. Μια ώρα περπάτημα στο Εθνικό πάρκο αρκεί για να βελτιωθούν οι επιδόσεις της μνήμης και της προσοχής κατά 20% σε σχέση με το περπάτημα μέσα στην κίνηση της πόλης. Παράλληλα, Ιαπωνική έρευνα αποδεικνύει ότι μια βόλτα στο δάσος ενισχύει το ανοσοποιητικό και μειώνει τις συγκεντρώσεις της αδρεναλίνης και της κορτιζόλης στο σώμα για τουλάχιστον μια εβδομάδα.

– Φάτε μερικά μούρα… κάνει καλό!:

Τα μούρα και τα βατόμουρα, όχι μόνο μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, αλλά οδηγούν και προς το χαμόγελο. Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Circulation”, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες από 25 έως 42 ετών, που καταναλώνουν τρεις ή περισσότερες μερίδες μούρων την εβδομάδα, έχουν κατά 34% μειωμένο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γυναίκες.

– Απαλλαγείτε από τη σκόνη των μαξιλαριών:

Τα ακάρεα της σκόνης αποτελούν το «μαγνήτη» των αλλεργιών και σας στερούν τον ξεκούραστο ύπνο. Οι έρευνες διαπιστώνουν ότι ένα μαξιλάρι μπορεί να διπλασιάσει το βάρος του μέσα σε τρία χρόνια εξαιτίας της σκόνης του σπιτιού. Γι’ αυτό, πρέπει είτε να πλένετε συχνά τα μαξιλάρια του δωματίου σας, είτε να τα αντικαθιστάτε κάθε 12 μήνες… ώστε να χαλαρώνει το σώμα κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Αν θες κάποιον πολύ, διώξ' τον

Στο μάταιο τούτο κόσμο που ζούμε υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που ξέρουν τι θέλουν και το ζητάνε ευθέως χωρίς μισόλογα και πείσματα· αν το πάρουν, κάνουν μια ωραιότατη σχέση και ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Αν πάλι δεν τα καταφέρουν συνεχίζουν ωραιότατα τη ζωή τους, χωρίς να υποφέρουν από ενοχές και τύψεις για αυτά που έκαναν ή δεν έκαναν. Είναι η κατηγορία των ισορροπημένων ανθρώπων. Στον αντίποδα των ισορροπημένων έχουμε τους άλλους, που αντιπροσωπεύουν ένα σεβαστό ποσοστό του πληθυσμού. Αυτοί θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι κυβερνητικοί εκπρόσωποι γιατί τα «όχι» τους ισούνται με «ναι» και αντιστρόφως. Σ’ αυτό το άρθρο θα τους ονομάσουμε «ανισόρροπους».

Σ΄ αυτή την κατηγορία βρίσκονται και τα δύο φύλα με το γυναικείο να καταλαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό. Είναι αυτοί που άλλα θέλουν κι άλλα λένε, άρα εσύ θα πρέπει να ξαπλώσεις ανάσκελα και να μασάς φύλλα σαν άλλη Πυθία για να καταλάβεις τι θέλει να πει ο ποιητής.

Δεν αναφέρομαι φυσικά στο «σταμάτα» που ψιθυρίζουν στο κρεβάτι ή στο πάτωμα ή όπου αλλού προτιμά ο καθένας και σταδιακά χάνει τις συλλαβές του, αναφέρομαι σε δοκιμασίες. Οι ανισόρροποι βάζουν στο ταίρι τους μια σειρά από δοκιμασίες πιστεύοντας ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα αποδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον και την αγάπη του άρα αυτοί θα νιώσουν ασφαλείς και θα παραδοθούν. Αν αυτό το καημένο ταίρι καταφέρει να περάσει τις δοκιμασίες και να κάνει καλό σκορ, δε δικαιούται επιβράβευση, όπως θα έπρεπε, αντιθέτως το περιμένουν ακόμα δυσκολότερες καταστάσεις.

Οι δοκιμασίες διαφέρουν ανάλογα με το στάδιο της σχέσης και το σαδισμό του ατόμου που τις αναθέτει. Μια συνηθισμένη δοκιμασία για παράδειγμα είναι η ευγενική κίνηση να σου κλείσει το τηλέφωνο στα μούτρα και να μετρήσει σε πόσα λεπτά θα έχεις ξαναπάρει. Στο ίδιο κλίμα δε σηκώνει το τηλέφωνο μέχρι οι αναπάντητες να αποκτήσουν διψήφιο νούμερο.

Στην αρχή της σχέσης τέτοιου είδους δοκιμασίες ίσως να τις πεις χαριτωμένες, αν έχεις περίεργη αίσθηση του χιούμορ. Όσο η σχέση προχωράει, τόσο ανεβαίνει και το επίπεδο δυσκολίας των δοκιμασιών. Για να αποδείξεις πόσο κατάλληλος είσαι για αυτόν/ην έχεις την υποχρέωση να παριστάνεις τον σύγχρονο Ρωμαίο που περιμένει υπομονετικά την καλή του για ατελείωτα βράδια μέχρι αυτή να αποφασίσει να βγει στο μπαλκόνι της ή την Μαρίνα που σερνόταν και απειλούσε να αυτοκτονήσει αν ο Ντόρης της έφευγε.

Αν φημίζεσαι για την υπομονή του και ενσαρκώνεις με επιτυχία τους παραπάνω ρόλους, σου αξίζουν συγχαρητήρια γιατί μόλις πέρασες στο επόμενο επίπεδο. Εδώ είναι σίγουρο ότι θα συναντήσεις τον εθισμό του ανισόρροπου στο ρήμα «χωρίζω» καθώς θα σε χωρίζει κάθε μέρα για να βρίσκεις πρωτότυπους τρόπους να τον/την ξανακερδίσεις και πάει λέγοντας.

Σ’ αυτό το επίπεδο κάνουν την εμφάνισή τους διλήμματα που εκφράζονται μεταξύ σοβαρού κι αστείου, αλλά στην συνέχεια μετατρέπονται σε τελεσίγραφα όπως το να αναγκαστείς να διαλέξεις ανάμεσα σ’ αυτόν/ην ή τους φίλους σου. Με λίγα λόγια ο ένας είναι παίκτης και ο άλλος είναι πιόνι ή τουλάχιστον έτσι θέλει να είναι ο πρώτος, γιατί το πιθανότερο σενάριο είναι η αναγκαστική αποχώρησή σου από την κούρσα μετ’ εμποδίων.

Οι ανισόρροποι ωστόσο έχουν ελαφρυντικά. Στην πλειοψηφία τους είναι άτομα που έχουν πληγωθεί στο παρελθόν, επομένως χτίζουν συρματοπλέγματα και τοίχους γύρω τους από φόβο μήπως η ιστορία επαναληφθεί και βιώσουν ξανά μια ανάλογη κατάσταση. Όταν κάποιος περάσει τα «φυσικά» εμπόδια εφευρίσκουν δοκιμασίες για να προστατευτούν οι οποίες καταλήγουν σε ψυχολογικό πόλεμο, που όπως είναι φυσικό κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να αντέξει ιδίως μετά το πέρας των τριών πρώτων μηνών που φεύγει ο ενθουσιασμός ή ο έρωτας, όπως προτιμάτε.

Το κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι η ανασφάλεια και ο φόβος. Δεν είναι διαταραγμένες προσωπικότητες απλά είναι λίγο πιο εύθραυστοι από τους άλλους. Εξαιτίας αυτής της αδυναμίας τους μετατρέπονται ασυνείδητα από θύματα σε θύτες. Πριν τους καταδικάσουμε ας θυμηθούμε την τελευταία φορά στη ζωή μας που χτίσαμε συρματοπλέγματα και πατήσαμε κάτω την ψυχή κάποιου που νοιαζόταν για εμάς μόνο και μόνο για να μετρήσουμε το πόσο νοιαζόταν.

Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κοτσόβολου: Πωλίνα Πανέρη

Η εμπιστοσύνη σε χίλια χρόνια χτίζεται και σε μια στιγμή γκρεμίζεται

Τελικά ξέρεις κάτι; Δεν έπρεπε να εμπιστευτείς τον εαυτό σου στην αγκαλιά εκείνου λες και ήταν η αγκαλιά της μητέρας σου.

Σε άφησε να γκρεμοτσακιστείς από εκεί πάνω και δεν μπήκε καν στον κόπο να σου βάλει λίγο μπεταντίν. Όχι ότι θα το δεχόσουν, άλλωστε ξέρεις ότι αν σε πιάσει το πείσμα σου δεν κάνεις πίσω ο κόσμος να χαλάσει, αλλά να θα ήταν μια ανακούφιση για εσένα και εκείνος θα είχε ένα ελαφρυντικό λίγο πριν βγει εντελώς σκάρτος στην ετυμηγορία σου.

Περίεργο αλλά δεν μετάνιωσες για τον χρόνο που αφιέρωσες, τον χρόνο που σε κέρδιζε. Αρχικά μέσα από κάποιες φαινομενικά ασήμαντες κινήσεις του. Από εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που προσπερνάς συνήθως στην συναναστροφή σου με τους ανθρώπους αλλά κάνουν την διαφορά. Έτσι όπως έπρεπε. Όχι βιαστικά, κραυγαλέα και επιδεικτικά, αλλά σιωπηλά και σεμνότυφα. Ακριβώς όπως πρέπει να χτίζεται η εμπιστοσύνη. Αργά και σταθερά. Χρόνο με το χρόνο.

Αργότερα ερχόταν να σε επιβεβαιώσουν για αυτή σου την επιλογή, γεγονότα που έφερνε η καθημερινότητά σας. Μέσα από τις καλές, κακές και ανάποδες στιγμές σας, έβρισκε πάντα τον τρόπο να σου υπενθυμίζει ότι μπορείς να υπολογίζεις σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Χωρίς μεγάλα λόγια και τυμπανοκρουσίες. Μέχρι που έφτασες σε εκείνο το trust - level που πλέον έβαζες και το χέρι σου στη φωτιά για εκείνον. Και το έκαψες. Για την ακρίβεια το απανθράκωσες.

Ό,τι χτιζόταν χρόνια γκρεμίστηκε σε μια γαμημένη στιγμή.

O άνθρωπος που σε πρόδωσε, στεκόταν εκεί αγέρωχος κι εσύ άκουγες όλες τις μπαρούφες μαζεμένες. Μπροστά σου διαδραματιζόταν μια φαρσοκωμωδία με πρωταγωνιστή εκείνον και τις γελοίες χιλιοκλισέ ατάκες του. Μα για τόσο μαλάκα σε είχε; Όσο περνούσε η ώρα το έκανε χειρότερο και εσύ σιγουρευόσουν πως πλέον ήταν χάσιμο χρόνου. Η μάσκα έπεσε σε χρόνο dt όπως κι ο έρωτάς σας από το θρόνο που τον είχες ανεβάσει με δόξα και τιμές. Η εικόνα που είχες κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Έγινε για εσένα πλέον ένας άγνωστος. Ένας ξένος.

Ποιος σου φταίει; Με ποιον θα τα βάλεις;

Με εκείνον που σε πρόδωσε ή με εσένα τον ίδιο που εμπιστεύτηκες το λάθος άνθρωπο;

Δεν έχεις άλλη επιλογή. Απομακρύνεσαι και δε δίνεις περιθώρια στον εαυτό σου να αναπολήσει έστω και το παραμικρό που έζησε.

Αυτό το είδος απογοήτευσης σε αφήνει απογυμνωμένο, άδειο, στη μέση μιας αρένας με μοναδικούς θεατές τα τόσα γιατί. Ξαφνικά νιώθεις λεηλατημένος, λες και σου κλέψανε ένα κομμάτι του εαυτού σου. Θέλεις να απλώσεις το χέρι σου και να αρπάξεις από μέσα του, όλα όσα προσέφερες. Όσα πήρε από εσένα στο όνομα της εμπιστοσύνης.

Να σου πώ κάτι; Χάρισέ τα.

Εστίασε στο θετικό του πράγματος. Ποιο; Μπορείς πλέον να ξεσκαρτάρεις λίγο πιο εύκολα τους ανθρώπους στη ζωή σου. Θα ξέρεις ότι οι ανάξιοι εμπιστοσύνης βρωμάνε εγωπάθεια και σταρχιδισμό από χιλιόμετρα μακριά και δε θα πλησιάζεις ούτε στο μέτρο.

Κι αυτό είναι αρκετά σπουδαίο.

Επιμέλεια Κειμένου Ειρήνης Τρίγκα: Κατερίνα Κεχαγιά.

Φέτος τα Χριστούγεννα μη σκεφτείς μόνο τον εαυτό σου

Λίγες μέρες για τα Χριστούγεννα, μία αρκετά ιδιόμορφη γιορτή κι εποχή του χρόνου για τους ανθρώπους, καθώς σε άλλους φέρνουν χαρά και ζωντάνια, ενώ σε άλλους μελαγχολία, καμιά φορά και μιζέρια.

Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, σίγουρα για τη συγκεκριμένη εποχή ανυπομονείς όλο το χρόνο, και μόλις έρχεται είναι το καλύτερό σου. Νιώθεις μία αλλαγή στην ατμόσφαιρα, μία αλλιώτικη αύρα, μία αίσθηση ευθυμίας που πηγάζει από μέσα σου βαθιά. Έχεις απεριόριστη αγάπη να προσφέρεις σε όλους, και γενικά θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, στοχεύεις στην πνευματική και ψυχική σου βελτίωση, και τα Χριστούγεννα αποτελούν την τέλεια αφορμή για να το κάνεις!

Λίγοι άνθρωποι συλλαμβάνουν το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, και τους θαυμάζω πραγματικά. Πολλοί τα έχουμε παρεξηγήσει τα Χριστούγεννα.

Ωραία τα στολίδια και το δέντρο στο σπίτι σου, και οι υπερπαραγωγές στις πλατείες στο κέντρο κάθε πόλης, και τα δώρα από τη θεία και το θείο, πολύ όμορφα είναι, πράγματι. Αλλά δεν είναι αυτό το νόημα των Χριστουγέννων και κάπου εκεί το χάνουμε όλοι και απογοητευόμαστε είτε επειδή φέτος ο νονός μας δε μας θυμήθηκε, είτε επειδή δε μας φτάνουν τα λεφτά να πάμε ταξιδάκι με το μωρό ή με την παρέα, είτε επειδή πολύ απλά μας πιάνει το παράπονο που άλλοι έχουν περισσότερα κι εμείς λιγότερα.

Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή προσφοράς, αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας. Ξέρω, όλους μας από μικρά παιδιά αλλιώς μας τα έμαθαν και αλλιώς μετά μάθαμε ότι είναι, και δε λέμε να το πιστέψουμε. Καιρός όμως να αποδεχτούμε την αλήθεια, γιατί δεν είναι τόσο απογοητευτική, όσο νομίζουμε.

Θα νοσταλγείς σίγουρα τις στιγμές που παιδί πήγαινες κρυφά ξημερώματα Πρωτοχρονιάς κάτω από το στολισμένο δέντρο, έβρισκες τα δώρα σου από τον Αϊ Βασίλη και χαιρόσουν. Και τι ωραία, τι καλά.

Όμως πια δεν είμαστε παιδιά. Είναι σειρά μας να προσφέρουμε εμείς, και το λέω ειδικά αν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, δηλαδή που μελαγχολούν με τα Χριστούγεννα αντί να χαίρονται.

Καταρχάς, ούτε σε αδικώ, ούτε θα σε κράξω, γιατί κι εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό στην ίδια κατηγορία με σένα ήμουν. Οι λόγοι που οι άνθρωποι μελαγχολούν αυτή την εποχή είναι πολλοί και σε αριθμό, αλλά και σε ποικιλία είδους. Για αυτό καλό είναι όταν κάποιος φίλος μας πει ότι δεν του αρέσουν τα Χριστούγεννα ενώ εμείς τα λατρεύουμε, να βάλουμε λίγο το μυαλό μας να σκεφτεί και να αναρωτηθούμε γιατί αυτός ο άνθρωπος μπορεί να μελαγχολεί με την πιο χαρούμενη εποχή του χρόνου;

Μπορεί να έχασε κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο, ή να του τη σπάει η δηθενιά κάποιων ανθρώπων, που όλη τη χρονιά ήταν τα μεγαλύτερα ρεμάλια και ξαφνικά τώρα, δίνουν ένα κέρμα σε έναν άστεγο και παινεύονται ότι είναι φιλάνθρωποι, ότι βοηθάνε, και ότι γενικά έχουν μέσα τους το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Είναι απλά εδώ τα πράγματα. Αφήνεις τους άλλους να ξεφτιλίζονται και να πιστεύουν για τον εαυτό τους ό,τι γουστάρουν να πιστεύουν, κι εσύ βοηθάς το συνάνθρωπό σου που έχει περισσότερη ανάγκη από εσένα. Γιατί όσο χάλια κι αν νομίζουμε πως είμαστε, πάντα θα υπάρχει κάποιος που είναι σε καλύτερη μοίρα από εμάς, αλλά και σε χειρότερη.

Είσαι φοιτητής, άνεργος με οικογένεια να αναθρέψεις, και δε σου περισσεύουν χρήματα για να τα δώσεις είτε σε κάποιο ίδρυμα, είτε στους άστεγους; Δεκτό και από κάθε άποψη κατανοητό. Υπάρχουν απίστευτα πολλοί τρόποι να βοηθήσεις, όταν πραγματικά θέλεις να το κάνεις!

Τρόπος πρώτος. Δωρίζεις τα παλιά σου ρούχα και παπούτσια σε ιδρύματα που οργανώνουν τέτοιες συγκεντρώσεις, πόσο μάλλον τέτοιες γιορτινές μέρες. Ειδικά με το ζήτημα των προσφύγων που αντιμετωπίζουμε το τελευταίο διάστημα, έχεις πλήθος επιλογών για το πού θα δωρίσεις παλιά σου πράγματα που δε χρειάζεσαι πια, συν του ότι θα προσφέρεις χαρά και χαμόγελα σε ανθρώπους που βιώνουν τραγικές καταστάσεις και είναι μακριά από το σπίτι τους, τις οικογένειές τους, τους δικούς τους ανθρώπους, ή που δεν έχουν καν κάποιον άνθρωπο δικό τους εν ζωή.

Τρόπος δεύτερος. Εθελοντική εργασία σε πλήθους τομών, όπως με τη φροντίδα παιδιών στα νοσοκομεία, σε διάφορα παζάρια κι εκθέσεις της πόλεις σου, σε διάφορες εταιρείες και κέντρα στήριξης παιδιών και οικογενειών που μπορείς να βρεις με λίγη έρευνα στο διαδίκτυο.

Το συναίσθημα του να βοηθάς έναν συνάνθρωπό σου, είναι πιο σημαντικό και πληρέστερο από οποιοδήποτε δώρο θα σου έκανε κάποιος δικός σου. Γεμίζει την ψυχή σου και πραγματικά νιώθεις ότι βελτιώνεσαι και δίνεις προτεραιότητα σε σημαντικές ανάγκες ανθρώπων. Δε σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και τις ατομικές σου ανάγκες.

Και κάπου εδώ βρίσκεις ακριβώς το νόημα των Χριστουγέννων. Να μη βάζεις πιο πάνω τον εαυτό σου, αλλά την προσφορά, τη βοήθεια και την αγάπη. Μπορεί να μη σου προσφέρουν καν χρήματα σαν πράξεις και να μη γεμίζει το πορτοφόλι σου, αλλά γεμίζει την ψυχή σου με συναισθήματα που δεν εξαγοράζουν ούτε τα πιο γεμάτα πορτοφόλια.

Γι' αυτό μην μπερδεύεσαι, τα Χριστούγεννα δε βρίσκονται στα εξωτερικά φώτα που προωθούν εδώ και χρόνια οι Αγορές και οι διαφημίσεις με την προώθηση των υλικοευδαιμονιστικών τους αντιλήψεων, αλλά βρίσκονται εσωτερικά, μέσα σου, σε διάφορα συναισθήματα.

Και μην ξεχνάς ότι μπορεί τα Χριστούγεννα να είναι στις 25 Δεκεμβρίου, μέσα σου όμως πρέπει να είναι όλες τις μέρες του χρόνου. Γιατί ο συνάνθρωπός σου δεν έχει ανάγκη μόνο εκείνη τη μέρα, αλλά κάθε μέρα.

Επιμέλεια Κειμένου Ειρήνης Μανουσαρίδου: Σοφία Καλπαζίδου

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ SOS

Τι κάνεις όταν το παρελθόν επιστρέφει;

Μια παλιά ιστορία μας φωνάζει. Προχωράμε μπροστά ή γυρνάμε πίσω; Αυτή η δύσκολη ερώτηση μας βασανίζει όλους από τη μέρα που ανακαλύψαμε πως ο έρωτας είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις.

Η μία όψη είναι η παλιά ιστορία, η γνώριμη, αυτή που ξέρουμε από την καλή και την ανάποδη. Η άλλη είναι η μυστήρια, η άγνωστη, αυτή που δεν έχει εξερευνηθεί ακόμα. Καμία από τις δύο δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη από την άλλη. Και οι δύο έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την επιλογή. Το νόμισμα αυτό δεν είναι από εκείνα που αφήνουν το αποτέλεσμα στην τύχη.

Αυτήν την εβδομάδα λοιπόν, ζητήσαμε τη δική σας γνώμη στο I love Polls, για να αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε όταν μας φωνάζει ένας παλιός γνώριμος και με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε το διχασμό σας. Να πάμε μπροστά ή να γυρίσουμε πίσω; Το 55% από εσάς, επιλέγει να πάει μπροστά, ή μάλλον να μη γυρίσει πίσω. Είστε φαίνεται οι τολμηροί τύποι που δε σας φοβίζει το άγνωστο και δεν επαναπαύεστε σε αυτά που ξέρατε μέχρι τώρα. Θέλετε να εξερευνήσετε κι άλλες αγκαλιές, θέλετε να κάνετε κι άλλες καρδιές να χτυπήσουν δυνατά και να δημιουργήσετε νέες ιστορίες.

Το υπόλοιπο 45% επιλέγει να γυρίσει πίσω, επιλέγει την επανάληψη του παλιού love story. Μαντεύουμε πως η επιλογή τους αυτή βασίζεται σε δύο λόγους. Είτε η παλιά ιστορία ήταν μια πολύ καλή ιστορία, είτε τους τρομάζει το άγνωστο. Αν η παλιά ιστορία όμως ήταν τόσο καλή, γιατί φύγατε, γιατί τελείωσε η ιστορία και φτάσαμε σήμερα να συζητάμε για την επανάληψή της; Κι αν είναι το άγνωστο που σας φοβίζει, πώς είστε τόσο σίγουροι ότι η επανάληψη θα είναι γνωστή και προβλέψιμη;

Η μικρή αυτή διαφορά της τάξεως του 10% ανάμεσα στα δύο αυτά στρατόπεδα, μας ωθεί στη δημιουργία μιας νέας όψης στο νόμισμα. Αυτή η όψη προχωράει μπροστά, ενώ ταυτόχρονα κοιτάει πίσω. Προχωράει δηλαδή, με την πλάτη στραμμένη ανάποδα. Μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος και τους λόγους που οδήγησαν μια ιστορία στο τέλος της. Έτσι, αποφεύγει τα λάθη αυτά και γνωρίζει τι δε θέλει από ‘δω και πέρα σε μια νέα σχέση. Αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό; Να μπορούμε να ξεπερνάμε τις παλιές αγάπες, αλλά να κρατάμε κι ένα μάθημα από αυτές;

Το 55% που δηλώσατε χαρακτηριστικά «όχι δαγκωτό» στις παλιές ιστορίες, θεωρείτε πως αν γυρνούσατε, θα επαναλαμβάνατε τα ίδια λάθη; Ή μήπως έχοντας φύγει μια φορά, θα είχατε βρει τον τρόπο να δείτε τα πράγματα με μια νέα οπτική και τότε η παλιά ιστορία θα μεταμορφωνόταν σε νέα, σαν ένα sequel με τους ίδιους ηθοποιούς, αλλά τελείως διαφορετική πλοκή; Είναι γνωστό πως τα πισωγυρίσματα σχεδόν πάντα καταλήγουν σε αδιέξοδο. Έχετε σκεφτεί όμως πως το αδιέξοδο είναι δικό μας δημιούργημα κι αν θέλουμε, μπορούμε να το μεταμορφώσουμε σε γέφυρα, σε σταυροδρόμι, σε μυστικό πέρασμα για έναν κρυφό, φανταστικό κόσμο;

Όσο για τους υπόλοιπους μισούς παρά κάτι που ζείτε για την επανάληψη, θα ήθελα να σας συγχαρώ προσωπικά για τον αυθορμητισμό της στιγμής που σας διακρίνει. Στη συνέχεια βέβαια, θα ρωτούσα πώς νιώθετε που είστε η δεύτερη επιλογή του παλιού σας έρωτα. Γιατί προφανώς για να φύγατε, ή να σας «έφυγαν» από την ιστορία, δεν είστε η πρώτη επιλογή. Σίγουρα με την επανάληψη μαθαίνουμε. Μπορείτε να πείτε ότι όντως μαθαίνετε κάτι καινούριο με κάθε επανάληψη; Ή είστε τελικά κολλημένοι στο παρελθόν, σε ιστορίες τελειωμένες που παίρνουν παράταση κάθε φορά που κάποιος από τους δύο πρωταγωνιστές νιώθει μόνος;

Πραγματικά το δίλημμα ανάμεσα στις δύο όψεις του νομίσματος φαίνεται αδύνατο. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν το αφήναμε στην τύχη τελικά. Κι όταν βλέπαμε το αποτέλεσμα, αν ήταν αυτό που θέλαμε, θα χαιρόμασταν. Τότε θα ξέραμε ποια επιλογή ταιριάζει σε εμάς, τι θέλει κατά βάθος η καρδούλα μας. Έτσι κι αλλιώς, στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει περισσότερο είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους. Κανένα μάθημα, κανένα δίλημμα. Είστε ευτυχισμένοι με την επιλογή σας;

Επιμέλεια Κειμένου Ελίνας Ανδρεάδου: Σοφία Καλπαζίδου

ΥΓΕΙΑ

Κακή υγεία έχει 1 στους 3 Έλληνες – 2 στους 10 με συμπτώματα κατάθλιψης